به احتمال زیاد در مورد کارکرد رله ها به دو واژه نرمال باز و نرمال بسته برخورده باشید. برای آشنایی با این دو مفهموم بصورت خلاصه توضیحاتی در زیر ارائه میشود.
در رلهها، نرمال بسته (NC) و نرمال باز (NO) به دو حالت مختلف کنتاکتهای رله اشاره دارد:
حالت نرمال بسته (NC):
در حالت عادی، کنتاکتهای رله بسته هستند و جریان برق از آنها عبور میکند.
هنگامی که رله فعال میشود، کنتاکتها باز میشوند و جریان برق قطع میشود.
از این حالت معمولاً برای خاموش کردن یا قطع جریان برق به یک دستگاه یا مدار استفاده میشود.
حالت نرمال باز (NO):
در حالت عادی، کنتاکتهای رله باز هستند و جریانی از برق از آنها عبور نمیکند.
هنگامی که رله فعال میشود، کنتاکتها بسته میشوند و جریان برق برقرار میشود.
از این حالت معمولاً برای روشن کردن یا وصل کردن جریان برق به یک دستگاه یا مدار استفاده میشود.
برای درک بهتر، به مثال زیر توجه کنید:
فرض کنید از یک رله NC برای کنترل یک لامپ استفاده میکنید. در حالت عادی، زمانی که رله غیرفعال است، کنتاکتهای رله بسته هستند و جریان برق از آنها عبور میکند و لامپ روشن است. هنگامی که رله را فعال میکنید، کنتاکتها باز میشوند و جریان برق قطع میشود و لامپ خاموش میشود.
در اینجا چند نمونه از کاربردهای نرمال بسته و نرمال باز در رلهها آورده شده است:
نرمال بسته:
خاموش کردن پمپ در صورت عدم وجود آب
قطع جریان برق در صورت بروز خطا
فعال کردن سیستم آتش نشانی در صورت تشخیص دود
نرمال باز:
روشن کردن چراغها در هنگام غروب آفتاب
وصل کردن جریان برق به موتور در صورت دریافت فرمان
فعال کردن سیستم تهویه مطبوع در صورت افزایش دما
انتخاب بین نرمال بسته و نرمال باز به نیاز و کاربرد خاص شما بستگی دارد. به طور کلی، از حالت NC برای خاموش کردن یا قطع جریان برق و از حالت NO برای روشن کردن یا وصل کردن جریان برق استفاده میشود.
علاوه بر موارد فوق، هنگام انتخاب حالت کنتاکت رله، باید موارد زیر را نیز در نظر بگیرید:
نوع بار: بار (دستگاهی که توسط رله کنترل میشود) ممکن است به حالت NC یا NO نیاز داشته باشد.
سیگنال کنترلی: سیگنال کنترلی که برای فعال کردن رله استفاده میشود، ممکن است با حالت NC یا NO سازگار باشد.
ایمنی: در برخی موارد، ممکن است استفاده از یک حالت نسبت به حالت دیگر از نظر ایمنی برتری داشته باشد.